ماه پیمایان: مردانی که دنیای دیگری را دیدند
12 عضو این مجموعه منحصر بفرد که برای نخستین بار پا بر روی کره ماه گذاشتند، مشترکات زیادی با هم داشتند.
تمامی آنها پس زمینه قوی از تکنولوژی داشتند و همه بجز یکی فارغ التحصیل مهندسی هوانوردی یا فضانوردی بودند. در دوران دانشجویی جزو فعالترین اشخاص در انجمن های مربوط به فضانوردی بوده و خطرات زیادی را در راه انتخاب شدن برای ناسا پیموده اند. با بعضی از اعضای این گروه بیشتر آشنا می شویم.
1- نیل آرمسترانگ، فرمانده آپولو 11
تعداد سفر به فضا: 2 بار با جمینی هشت و آپولو11
مدت زمان اقامت روی ماه: حدود 21 ساعت
دلیل شهرت: اولین انسانی که پا روی کره ماه گذاشت.
نیل آرمسترانگ متولد 1930 در اوهایوست. مسیر او به سمت ماه در سال 1949 زمان تحصیل در رشته مهندسی فضا آغاز شد و او به نیروی دریایی آمریکا فراخوانده شد. او 78 ماموریت جنگی در کره داشت و سپس به اتمام تحصیلش پرداخت.
سپس در سال 1955 خلبان آزمایشی شد و در سال 1962 به ناسا پیوست و جزو دومین دسته فضانوردان ناسا به حساب می آمد. او قبل از ماموریت ماه با آپولو11 تنها 10 ساعت را در فضا گذرانده بود.
در تابستان سال 1969 او اولین انسانی بود که پا بروی کره ماه گذاشت. او در سال 1971 از ناسا خارج شد و اعلام کرد دیگر قصد سفر فضایی ندارد و وارد امورتجاری شد و بعد از مدتی تدریس در دانشگاه به شرکت کرایسلر پیوست. زندگینامه او به نام «اولین مرد» در سال 2005 به چاپ رسید.
2- باز آلدرین، خلبان آپولو11
تعداد سفر به فضا: دو بار با آپولو8 و آپولو11
مدت زمان اقامت روی ماه: در حدود 21 ساعت
دلیل شهرت: اصلی ترین راوی اولین فرود انسان روی ماه
باز آلدرین در سال 1930 در نیوجرسی به دنیا آمد. پدرش مهندس هوانوردی بود و عشق پرواز را در او بوجود آورد. او به نیروی هوایی آمریکا پیوست و 66 ماموریت پروازی در کره داشت و در طول جنگ سرد سلاح های هسته ای را با هواپیمایش جابجا میکرد.
او خلبان آزمایشی نبود و از طریق تحصیل به ناسا راه یافت و جزو سومین دسته فضانوردان ناسا بود. در سال 1963 وارد ناسا شد و با یک چرخش سرنوشت و استعدادش در حل مشکلات توانست وارد آپولو11 شود و کمک خلبان اولین فرود بر روی ماه نام گیرد.
او از فضانوردی لذت نبرد و ترجیح داد که تحصیلاتش را درباره اوربیتال ها ادامه دهد. اما در 15 سال بعدی زندگیش مصرف شدید الکل و افسردگی او را دچار مشکل کرد ولی در نیمه دهه 80 به تحصیلاتش بازگشت و دستگاهی را اختراع کرد که اعتقاد داشت می توانست انسان را به مریخ ببرد. آدرین کماکان یکی از محققین برای بهبود اکتشافات فضایی باقی مانده است.
تمامی آنها پس زمینه قوی از تکنولوژی داشتند و همه بجز یکی فارغ التحصیل مهندسی هوانوردی یا فضانوردی بودند. در دوران دانشجویی جزو فعالترین اشخاص در انجمن های مربوط به فضانوردی بوده و خطرات زیادی را در راه انتخاب شدن برای ناسا پیموده اند. با بعضی از اعضای این گروه بیشتر آشنا می شویم.
1- نیل آرمسترانگ، فرمانده آپولو 11
تعداد سفر به فضا: 2 بار با جمینی هشت و آپولو11
مدت زمان اقامت روی ماه: حدود 21 ساعت
دلیل شهرت: اولین انسانی که پا روی کره ماه گذاشت.
نیل آرمسترانگ متولد 1930 در اوهایوست. مسیر او به سمت ماه در سال 1949 زمان تحصیل در رشته مهندسی فضا آغاز شد و او به نیروی دریایی آمریکا فراخوانده شد. او 78 ماموریت جنگی در کره داشت و سپس به اتمام تحصیلش پرداخت.
سپس در سال 1955 خلبان آزمایشی شد و در سال 1962 به ناسا پیوست و جزو دومین دسته فضانوردان ناسا به حساب می آمد. او قبل از ماموریت ماه با آپولو11 تنها 10 ساعت را در فضا گذرانده بود.
در تابستان سال 1969 او اولین انسانی بود که پا بروی کره ماه گذاشت. او در سال 1971 از ناسا خارج شد و اعلام کرد دیگر قصد سفر فضایی ندارد و وارد امورتجاری شد و بعد از مدتی تدریس در دانشگاه به شرکت کرایسلر پیوست. زندگینامه او به نام «اولین مرد» در سال 2005 به چاپ رسید.
2- باز آلدرین، خلبان آپولو11
تعداد سفر به فضا: دو بار با آپولو8 و آپولو11
مدت زمان اقامت روی ماه: در حدود 21 ساعت
دلیل شهرت: اصلی ترین راوی اولین فرود انسان روی ماه
باز آلدرین در سال 1930 در نیوجرسی به دنیا آمد. پدرش مهندس هوانوردی بود و عشق پرواز را در او بوجود آورد. او به نیروی هوایی آمریکا پیوست و 66 ماموریت پروازی در کره داشت و در طول جنگ سرد سلاح های هسته ای را با هواپیمایش جابجا میکرد.
او خلبان آزمایشی نبود و از طریق تحصیل به ناسا راه یافت و جزو سومین دسته فضانوردان ناسا بود. در سال 1963 وارد ناسا شد و با یک چرخش سرنوشت و استعدادش در حل مشکلات توانست وارد آپولو11 شود و کمک خلبان اولین فرود بر روی ماه نام گیرد.
او از فضانوردی لذت نبرد و ترجیح داد که تحصیلاتش را درباره اوربیتال ها ادامه دهد. اما در 15 سال بعدی زندگیش مصرف شدید الکل و افسردگی او را دچار مشکل کرد ولی در نیمه دهه 80 به تحصیلاتش بازگشت و دستگاهی را اختراع کرد که اعتقاد داشت می توانست انسان را به مریخ ببرد. آدرین کماکان یکی از محققین برای بهبود اکتشافات فضایی باقی مانده است.
+ نوشته شده در ۱۳۸۸/۰۵/۰۱ ساعت توسط ز-راستي
|
"تقدیم به همه خوبان "