ای مقتدای نیکی ها و خوبی ها!

این خاک خشک و عطش ناک، میزبان خوبی برای روح عرش نشین تو نبود . مناجات های نیمه شب و سجده های طولانی ات، شب های ظلمانی ومیله های سرد زندان و زنجیرهای دست و پایت را با سحر پیوند می داد و هر دل مرده ای را به نسیم بهشتی مژده می بخشید.

سلام بر تو ای نگين سامرا٬ سلام بر تو ای پدر خورشید٬سلام بر تو که تنها فرشتگان الهی، پرستارانِ تن رنجورت بودند٬سلام بر توای تمام تنهایی ای ماه زندانی....

مولا ی من! دست‏هامان خالی، چشم‏هامان پر از اشک و سینه‏هامان از داغ شهادتت، لبریز است.